تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 487

تفسير:
داورى ميان دوست و دشمن
از اين آيه و چند آيه بعد از آن، استفاده مى‌شود كه قضات اسلام حق دارند با شرايط خاصى درباره جرائم و جنايات غير مسلمانان نيز قضاوت كنند كه شرح آن طى اين آيات بيان خواهد شد.
آيه فوق با خطاب: يا أَيُّهَا الرَّسُولُ: «اى فرستاده!» آغاز شده.
اين تعبير تنها در دو جاى قرآن ديده مى‌شود، يكى در اينجا و ديگرى در آيه 67 همين سوره كه مسأله ولايت و خلافت مطرح مى‌باشد، گويا به خاطر اهميت موضوع و ترس و واهمه‌اى كه از دشمن در كار بوده، مى‌خواهد حسّ مسئوليت را در پيامبر صلى الله عليه و آله بيشتر تحريك كند و اراده او را تقويت نمايد كه تو صاحب رسالتى، آن هم رسالتى از طرف ما، بنابراين بايد در بيان حكم، استقامت به خرج دهى.
پس از آن، به دلدارى پيامبر صلى الله عليه و آله به عنوان مقدمه‌اى براى حكم بعد پرداخته، مى‌فرمايد: «اى فرستاده (خدا)! آنها كه با زبان، مدعى ايمانند و قلب آنها هرگز ايمان نياورده و در كفر بر يكديگر سبقت مى‌جويند هرگز نبايد مايه اندوه تو شوند (زيرا اين وضع تازگى ندارد)» «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ لا يَحْزُنْكَ الَّذينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذينَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ».
بعضى معتقدند: تعبير «يُسارِعُونَ فِى الْكُفْرِ» با تعبير «يُسارِعُونَ الَى الْكُفْرِ» تفاوت دارد؛ زيرا جمله اول درباره كسانى گفته مى‌شود كه كافرند و در درون كفر غوطه‌ور، و براى رسيدن به مرحله نهائى كفر بر يكديگر سبقت مى‌جويند.
ولى جمله دوم درباره كسانى گفته مى‌شود كه در خارج از محدوده كفر

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 487

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست