هر محققى جاى تعجب است.
از اين گذشته از نظر فقه اسلامى و منابع مختلف آن در ميان شيعه و اهل تسنن مسأله تعدد زوجات، با شرائط آن جاى گفتگو و چانه زدن نيست و از ضروريات فقه اسلام محسوب مىشود.
***
2- تعدد زوجات يك ضرورت اجتماعى
آيه فوق، مسأله تعدد زوجات را (با شرائط سنگينى و در حدود معينى) مجاز شمرده است و در اينجا با ايرادها و حملات مخالفان آن رو به رو مىشويم، كه با مطالعات زود گذر، و تحت احساسات حساب نشده به مخالفت با اين قانون اسلامى برخاستهاند، مخصوصاً غربىها در اين زمينه به ما بيشتر ايراد مىكنند كه اسلام به مردان اجازه داده براى خود «حرمسرا» بسازند و به طور نامحدود همسر بگيرند.
در حالى كه نه اسلام اجازه تشكيل حرمسرا به آن معنى كه آنها مىپندارند داده، و نه تعدد زوجات را بدون قيد و شرط و نا محدود قرار داده است.
توضيح اين كه: با مطالعه وضع محيطهاى مختلف قبل از اسلام، به اين نتيجه مىرسيم كه تعدد زوجات به طور نامحدود، امرى عادى بوده و حتى بعضى از مواقع بتپرستان به هنگام مسلمان شدن، بيش از ده زن و يا كمتر داشتهاند.
بنابراين، تعدد زوجات از پيشنهادها و ابتكارات اسلام نيست، بلكه اسلام آن را در چهارچوبه ضرورتهاى زندگى انسانى محدود ساخته و براى آن قيود و شرائط سنگينى قائل شده است.
قوانين اسلام بر اساس نيازهاى واقعى بشر دور مىزند نه تبليغات ظاهرى