155 إِنَّ الَّذينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَليمٌ
ترجمه:
155- كسانى از شما كه در روز رو به رو شدن دو جمعيت با يكديگر (در جنگ احد) فرار كردند، شيطان آنها را بر اثر بعضى از گناهانى كه مرتكب شده بودند، به لغزش انداخت؛ و خداوند آنها را بخشيد. خداوند، آمرزنده و بردبار است.
تفسير:
گناه سرچشمه گناه ديگر است
اين آيه، باز ناظر به حوادث جنگ احد است و حقيقت ديگرى را براى مسلمانان بازگو مىكند و آن اين كه:
لغزشهائى كه بر اثر وسوسههاى شيطانى به انسان دست مىدهد و او را به گناهانى مىكشاند، نتيجه زمينههاى نا مناسب روحى است كه بر اثر گناهان پيشين در انسان فراهم شده و راه را براى گناهان ديگر هموار ساخته است و گرنه وسوسههاى شيطانى در دلهاى پاك كه آثار گناهان سابق در آن نيست اثرى نمىگذارد، لذا مىفرمايد:
«كسانى كه در روز رو به رو شدن دو جمعيت با يكديگر فرار كردند شيطان آنها را بر اثر بعضى از گناهانى كه مرتكب شده بودند به لغزش انداخت، خداوند آنها را بخشيد، خداوند آمرزنده و حليم است» «إِنَّ الَّذينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ