تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 3 صفحه : 131

پيغمبر اكرم مى‌فرمايد: مَنْ كَظَمَ غَيْظاً وَ هُوَ قادِرٌ عَلى‌ إِنْفاذِهِ مَلَا هُ اللَّهُ أَمْناً وَ ايْماناً: «آن كس كه خشم خود را فرو ببرد با اين كه قدرت بر اعمال آن دارد، خداوند دل او را از آرامش و ايمان پر مى‌كند». «1»
اين حديث، مى‌رساند فرو بردن خشم، اثر فوق‌العاده‌اى در تكامل معنوى انسان و تقويت روح ايمان دارد.
و در سومين توصيف مى‌فرمايد: «آنها از خطاى مردم مى‌گذرند» «وَ الْعافينَ عَنِ النَّاسِ».
فرو بردن خشم، بسيار خوب است اما به تنهائى كافى نيست؛ زيرا ممكن است كينه و عداوت را از قلب انسان ريشه كن نكند، در اين حال براى پايان دادن به حالت عداوت بايد «كظم غيظ» توأم با «عفو و بخشش» گردد.
لذا به دنبال صفت عالى خويشتن‌دارى و فرو بردن خشم، مسأله عفو و گذشت را بيان نموده، البته منظور گذشت و عفو از كسانى است كه شايسته آنند نه دشمنان خون آشامى كه گذشت و عفو باعث جرأت و جسارت بيشتر آنها مى‌شود.
و در چهارمين توصيف مى‌فرمايد: «خداوند نيكوكاران را دوست مى‌دارد» «وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ».
يعنى اينها نيكوكارانند.
در اينجا اشاره به مرحله عالى‌تر از عفو شده كه همچون يك سلسله مراتب تكاملى پشت سر هم قرار گرفته‌اند و آن اين است كه: انسان نه تنها بايد خشم خود را فرو برد و با عفو و گذشت كينه را از دل خود بشويد، بلكه با نيكى كردن

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 3 صفحه : 131

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست