حالى كه آنها دل مؤمنان را در اين دنيا با سخريهها و عيبجوئى و غيبت و تحقير سوزاندند، عدالت الهى ايجاب مىكند كه آنها كيفرى همانند اعمالشان را ببينند.
***
در آخرين آيات اين سوره، مىفرمايد: «اين آتش سوزان بر آنها به صورت دربسته است»! «إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ».
«مُؤْصَدَه» از ماده «ايصاد» به معنى بستن در و محكم كردن آن است، و لذا به اطاقكهائى كه در درون كوهها براى جمع اموال به وجود مىآوردند، «وَصِيد» مىگفتند.
در حقيقت، همان گونه كه آنها اموال خود را در گاوصندوقها و مخازن در بسته نگاه مىداشتند، خداوند هم آنها را در عذاب در بسته دوزخ كه راه خلاص و نجاتى از آن نيست، زندانى مىكند!.
***
و سرانجام مىگويد: «آنها در ستونهاى كشيده و طولانى قرار خواهند داشت» «في عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ».
«عَمَد» جمع «عمود» به معنى ستون يا هر شىء طولانى، مانند: قطعات چوب و آهن است، و «مُمَدَّدَة» به معنى كشيده و طويل است.
جمعى، از مفسران اين تعبير را اشاره به ميخهاى عظيم آهنين دانستهاند، كه درهاى جهنم محكم با آنها بسته مىشود، به گونهاى كه راه خروج مطلقاً از آن وجود ندارد، و بنابراين، تأكيدى است بر آيه قبل كه مىگويد: درهاى جهنم را بر آنها مىبندند و از هر طرف محصورند.
بعضى نيز آن را اشاره به نوعى از وسائل عذاب و مجازات دانستهاند، شبيه چيزى كه در ميان ما به «كند و زنجير» معروف است، و آن قطعه چوب يا آهن سنگينى است كه دو فرورفتگى در آن به اندازه مچ پاها وجود دارد، پا را در آن مىنهادند، و با ميلهاى روى آن را گرفته و قفل مىكردند، به طورى كه شخص قدرت بر حركت نداشت، و اين جزاى شكنجههاى آنها نسبت به مردم بىگناه در