در حقيقت، مرحله اول جنبه عمومى دارد، مرحله دوم، براى پرهيزگاران است و مرحله سوم، مخصوص خاصان و مقربان.
لذا، در حديثى آمده است: خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله عرض كردند: شنيدهايم بعضى از ياران عيسى عليه السلام روى آب راه مىرفتند؟! فرمود: لَوْ كانَ يَقِيْنُهُ أَشَدَّ مِنْ ذلِكَ لَمَشى عَلَى الْهَواءِ: «اگر يقينش از آن محكمتر بود، بر هوا راه مىرفت»!
مرحوم «علامه طباطبائى» بعد از ذكر اين حديث، مىافزايد: همه چيز بر محور يقين به خداوند سبحان، و محو كردن اسباب جهان تكوين از استقلال در تأثير، دور مىزند، بنابراين، هر قدر اعتقاد و ايمان انسان به قدرت مطلقه الهيه بيشتر گردد، اشياء جهان به همان نسبت در برابر او مطيع و منقاد خواهند شد. «1»
و اين است رمز رابطه يقين و تصرف خارق العاده در عالم آفرينش.
***
3- همگى دوزخ را مشاهده مىكنند!
جمله «لَتَرَوُّنَ الْجَحِيْم» داراى دو تفسير است:
نخست اين كه: منظور مشاهده دوزخ در آخرت است، كه مخصوص كفار، و يا براى عموم جن و انس است؛ چرا كه طبق بعضى آيات قرآن همگى از كنار جهنم بايد بگذرند.
ديگر اين كه: منظور مشاهده آن با شهود قلبى در همين عالم دنيا است، و در اين صورت، اين جمله جواب قضيه شرطيه است، مىفرمايد: «اگر شما «علم اليقين» مىداشتيد «جهنم» را در همين جهان با چشم دل مشاهده مىكرديد» چرا