ثانوى اين كلمه است.
جمله «وَ ذلِكَ دِيْنُ الْقَيِّمَة» «1» اشاره به آن است كه اين اصول، يعنى توحيد خالص و نماز (توجه به خالق) و زكات (توجه به خلق) از اصول ثابت و پابرجاى همه اديان است، بلكه مىتوان گفت: اينها در متن فطرت آدمى قرار دارد؛ زيرا از يكسو سرشت انسان بر مسأله توحيد است.
از سوى ديگر، فطرتش او را دعوت به شكر منعم، معرفت و شناخت او مىكند.
و از سوى سوم، روح اجتماعى و مدنيت انسان، او را به سوى كمك به محرومان فرا مىخواند.
بنابراين، ريشه اين دستورات به صورت كلى در اعماق همه فطرتها جاى دارد، لذا در متن تعليمات همه انبياى پيشين و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله قرار گرفته است.
***