تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 226

مى‌گويد: چرا در اين آئين جديد اختلاف كردند؟ بعضى مؤمن و بعضى كافر شدند، «در حالى كه در اين آئين دستورى به آنها داده نشده است، جز اين كه خدا را پرستش كنند، عبادت او را از عبادت غير او خالص سازند، از هر گونه شرك باز گردند و متمايل به توحيد شوند، نماز را بر پا دارند و زكات را ادا كنند» «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقيمُوا الصَّلاةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكاةَ». «1»

سپس، مى‌افزايد: «و اين است آئين مستقيم و پايدار» «وَ ذلِكَ دينُ الْقَيِّمَةِ».
در اين كه: منظور از «وَ ما أُمِرِوا ...» در اينجا چيست؟ جمعى گفته‌اند:
منظور اين است كه اهل كتاب در آئين خودشان، مسأله توحيد، نماز و زكات وجود داشته، اينها مسائلى است ثابت، ولى آنها به اين دستورات نيز وفادار نمانده‌اند.
ديگر اين كه: در آئين اسلام، دستورى جز توحيد خالص، نماز و زكات و مانند آن نيامده، و اينها امورى هستند، شناخته شده، چرا از قبول آن سر باز مى‌زنند؟ و در پذيرش آن اختلاف مى‌كنند؟.
معنى دوم نزديك‌تر به نظر مى‌رسد؛ زيرا به دنبال آيه قبل كه سخن از اختلاف آنها در پذيرش آئين جديد مى‌گفت، مناسب همين است كه «أُمِرُوا» ناظر به آئين جديد باشد.
از اين گذشته، معنى اول تنها درباره اهل كتاب صادق است و مشركان را شامل نمى‌شود، در حالى كه معنى دوم همگان را شامل مى‌شود.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 226

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست