تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 423

فراعنه با آن همه قدرت و امكانات مالى، سرانجام چه كردند؟
قارون از اين همه گنج‌هائى كه كليد آنها را چندين انسان نيرومند به زحمت مى‌كشيدند، چه اندازه با خود برد؟!
قدرت‌هاى عظيمى را كه در عصر و زمان خود به چشم خود ديديم، كه با نسيمى دفتر زندگانيشان بر هم خورد، و با يك گردش ليل و نهار از تخت قدرت فرو افتادند، و كاخ‌ها و ثروت‌هايشان را گذاردند و گريختند، و يا زير خاك پنهان شدند، خود بهترين واعظ و معلم ماست.
اين سخن دامنه‌دار را با حديثى از امام على بن الحسين عليهما السلام كه بسيار رسا و گويا است پايان مى‌دهيم:
از حضرتش پرسيدند: افضل اعمال نزد خدا چيست؟
فرمود: ما مِنْ عَمَلٍ بَعْدَ مَعْرِفَةِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَعْرِفَةِ رَسُولِهِ أَفْضَلُ مِنْ بُغْضِ الدُّنْيا: «هيچ عملى بعد از معرفت خداوند و رسولش افضل از دشمنى با دنيا نيست»!
آنگاه افزود: زيرا براى حبّ دنيا شعب بسيارى است، و معاصى نيز شعب بسيارى دارد، اولين چيزى كه با آن معصيت خدا شد، تكبر ابليس بود، در آن زمان كه ابا كرد، «تكبّر» ورزيد و از كافران شد.
سپس «حرص» بود كه سرچشمه معصيت (و ترك اولاى) آدم و حوا گشت، در آن زمان كه خداوند متعال به آنها فرمود: «از هر جاى بهشت مى‌خواهيد بخوريد، ولى نزديك اين درخت (ممنوع) نشويد كه از ستمكاران خواهيد بود» ولى آنها به سراغ چيزى رفتند كه به آن نياز نداشتند! و همين براى فرزندان آنها تا روز قيامت باقى ماند؛ چرا كه غالب چيزهائى را كه انسان مى‌طلبد به آن نيازى ندارد (نيازها غالباً منشأ گناه نيستند، آنچه منشأ گناه است، هوس‌ها و امور زائد بر

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 423

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست