تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 374

از سيارات منظومه شمسى و بسيار پرفروغ و نورانى است.
اين معنى از حديثى استفاده مى‌شود كه از امام صادق عليه السلام نقل شده است: در آنجا كه منجمى از آن حضرت سؤال كرد: منظور از «ثاقب» در كلام خدا «أَلنَّجْمُ الثَّاقِبُ» چيست؟
فرمود: ستاره «زحل» است كه طلوعش در آسمان هفتم است، نورش آسمان‌ها را مى‌شكافد، و به آسمان پائين مى‌رسد، لذا خداوند آن را «نجم ثاقب» ناميده است. «1»
قابل توجه اين كه: «زحل»، آخرين و دورترين ستاره منظومه شمسى است كه با چشم غير مسلح ديده مى‌شود، و از آنجا كه از نظر ترتيب‌بندى كواكب منظومه شمسى نسبت به خورشيد در هفتمين مدار قرار گرفته (با محاسبه مدار ماه)، امام عليه السلام در اين حديث مدار آن را آسمان هفتم شمرده است.
اين ستاره ويژگى‌هائى دارد كه آن را شايسته سوگند مى‌كند، از يك سو، دورترين ستارگان قابل مشاهده منظومه شمسى است، و به همين جهت در ادبيات عرب، هر چيز بلند را بدان مثال مى‌زنند، و گاه آن را «شيخ النجوم» گفته‌اند. «2»
ستاره «زحل» كه نام فارسى‌اش «كيوان» است، داراى حلقه‌هاى نورانى متعددى است كه آن را احاطه كرده، و هشت «قمر» دارد، حلقه‌هاى نورانى «زحل» كه گرداگرد آن را گرفته، از عجيب‌ترين پديده‌هاى آسمانى است، كه دانشمندان فلكى درباره آن، نظرات گوناگونى دارند، و هنوز هم پديده اسرارآميزى است.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 374

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست