6- و در آن هنگام كه درياها بر افروخته شوند.
7- و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد.
8- و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤال شود:
9- به كدامين گناه كشته شدند؟!
تفسير:
آن روز كه طومار كائنات پيچيده شود
در آغاز اين سوره، چنان كه گفتيم: به اشارات كوتاه، هيجانانگيز و تكاندهندهاى از حوادث هولناك پايان اين جهان، و آغاز رستاخيز بر خورد مىكنيم كه انسان را در عوالم عجيبى سير مىدهد، و مجموعاً هشت نشانه از اين نشانهها را بازگو مىكند.
نخست مىفرمايد: «در آن هنگام كه طومار خورشيد درهم پيچيده شود» «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ».
«كُوِّرَتْ» از ماده «تكوير» در اصل، به معنى پيچيدن و جمع و جور كردن چيزى است (همچون پيچيدن عمامه بر سر)، اين مطلبى است كه از كتب مختلف لغت و تفسير استفاده مىشود، و گاه آن را به «افكندن» يا «تاريك شدن» چيزى گرفتهاند، و به نظر مىرسد اين دو معنى نيز به همان ريشه اول بازگشت مىكند.
به هر حال، منظور در اينجا پيچيده شدن نور خورشيد، تاريك شدن و جمع شدن حجم آن است.
مىدانيم: خورشيد در حال حاضر كرهاى است فوق العاده داغ و سوزان، به اندازهاى كه تمام مواد آن به صورت گاز فشردهاى در آمده و در گرداگردش شعلههاى سوزانى زبانه مىكشد، كه صدها هزار كيلومتر ارتفاع آنها است! و اگر