تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 98

توجه داشته باشيم: اگر امروز هم قومى فاسد، مفسد و فرزندانشان «فاجر» و «كفار» بودند، بايد منتظر عذاب الهى باشند؛ چرا كه در اين امور تبعيضى وجود ندارد و اين يك سنت الهى است.
تعبير به يُضِلُّوا عِبادَك: «بندگانت را گمراه مى‌كنند» ممكن است اشاره به گروه اندك مؤمنانى باشد كه در اين مدت طولانى به نوح عليه السلام ايمان آوردند، و نيز ممكن است اشاره به توده‌هاى مستضعف مردم باشد كه بر اثر فشار رهبران گمراه از آئين آنها پيروى مى‌كنند.
***
در آخرين آيه اين سوره، نوح براى خودش و كسانى كه به او ايمان آورده بودند، چنين دعا مى‌كند: «پروردگارا! مرا بيامرز، همچنين پدر و مادرم، و تمام كسانى را كه با ايمان وارد خانه من شدند، و تمام مؤمنين و مؤمنات را، و ظالمان را جز هلاكت ميفزا» «رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَباراً». «1»

اين طلب آمرزش، براى اين است كه نوح مى‌خواهد بگويد: گرچه من صدها سال تبليغ مستمر داشتم، و هر گونه زجر و شكنجه را در اين راه تحمل كردم، اما چون ممكن است ترك اولائى در اين مدت از من سر زده باشد، من از آن هم تقاضاى عفو مى‌كنم، و هرگز خود را در پيشگاه مقدست تبرئه نمى‌نمايم.
و چنين است حال «اولياء اللَّه» كه بعد از آن همه زحمت و تلاش در راه خدا، باز هم خويش را مقصر مى‌دانند، و هرگز گرفتار غرور و خود بزرگ‌بينى نمى‌شوند، نه همچون افراد كم‌ظرفيت كه با انجام يك كار كوچك، چنان مغرور مى‌شوند كه گوئى از خداوند طلبكارند!.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 98

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست