در آخرين آيه مورد بحث، آخرين سخن را در اين زمينه بيان كرده، مىفرمايد: «از سوى خدا به آنها گفته مىشود: اين نعمتهاى عظيم و مواهب بىنظير پاداش اعمال شما است، و سعى و كوشش و تلاش شما در طريق اطاعت فرمان حق مقبول و مشكور است» «إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً».
مبادا كسى تصور كند: اين مواهب و پاداشهاى عظيم را بىحساب مىدهند، اينها همه جزاى سعى و عمل، پاداش مجاهدتها، خودسازىها و چشمپوشى از گناه است. «1»
بيان اين مطلب خود لذت و لطف خاصى دارد كه خداوند بزرگ، يا فرشتگان او، ابرار و نيكان را مخاطب ساخته و به عنوان قدردانى و تشكر از آنها مىگويد: اينها همه پاداش اعمال شما است، و سعى شما مشكور است، بلكه به گفته بعضى از مفسران اين نعمتى است مافوق همه نعمتها و موهبتى است بالاتر از همه مواهب كه خدا از انسان تشكر كند.
تعبير به «كانَ» كه فعل ماضى است خبر از گذشته مىدهد، ممكن است اشاره به اين باشد كه اين نعمتها از قبل براى شما فراهم شده است؛ چرا كه هر وقت كسى به ميهمان خود بسيار اهميت دهد وسائل پذيرائى او را از مدتها پيش آماده مىكند.
***