به هر حال، اين دو زن به اين دو پيامبر بزرگ خيانت كردند، البته خيانت آنها هرگز انحراف از جاده عفت نبود؛ زيرا هرگز همسر هيچ پيامبرى، آلوده به بىعفتى نشده است، چنان كه در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله صريحاً آمده است: ما بَغَتْ إِمْرَأَةُ نَبِىٍّ قَطُّ: «همسر هيچ پيامبرى هرگز آلوده عمل منافى عفت نشد». «1»
خيانت همسر «لوط» اين بود كه، با دشمنان آن پيامبر عليه السلام همكارى مىكرد، و اسرار خانه او را به دشمن مىسپرد، و همسر «نوح» نيز چنين بود.
«راغب» در «مفردات» مىگويد: «خيانت» و «نفاق» يك حقيقت است، جز اين كه «خيانت» در مقابل «عهد و امانت» گفته مىشود، و «نفاق» در «مسائل دينى».
تناسب اين داستان، با داستان افشاى اسرار خانه پيامبر صلى الله عليه و آله نيز ايجاب مىكند كه، منظور از خيانت همين باشد.
به هر حال، آيه فوق، اميدهاى كاذب افرادى را كه گمان مىكنند تنها ارتباط با شخص بزرگى همچون پيامبر صلى الله عليه و آله، مىتواند مايه نجات آنها گردد (هر چند در عمل آلوده باشند) قطع مىكند، تا هيچ كس از اين نظر، براى خود مصونيتى قائل نشود، لذا، در پايان آيه مىگويد: «به آنها گفته مىشود با ساير دوزخيان وارد جهنم شويد» يعنى ميان شما و ديگران از اين نظر هيچ امتيازى نيست!.
***
پس از آن، دو مثال براى افراد باايمان ذكر كرده، مىگويد: «خداوند مثلى براى مؤمنان ذكر كرده: همسر فرعون را، در آن زمان كه به پيشگاه خدا عرضه