درس عملى زندهاى به آنها بدهد، به ذكر سرنوشت فشرده دو نفر از زنان بىتقوا، كه در خانه دو پيامبر بزرگ خدا بودند، و سرنوشت دو زن مؤمن و ايثارگر، كه يكى از آنها در خانه يكى از جبارترين مردان تاريخ بود مىپردازد.
نخست مىفرمايد: «خداوند مثلى براى كافران زده است، مثلى به همسر نوح و همسر لوط» «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ». «1»
«آنها تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند» «كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما».
«اما ارتباط آنها با اين دو پيامبر بزرگ، سودى به حالشان در برابر عذاب الهى نداشت، و به آنها گفته شد كه وارد در آتش شويد همراه كسانى كه وارد مىشوند» «فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ».
و به اين ترتيب، به دو همسر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كه در ماجراى افشاى اسرار و آزار آن حضرت صلى الله عليه و آله دخالت داشتند هشدار مىدهد: گمان نكنند همسرى پيامبر صلى الله عليه و آله به تنهائى مىتواند مانع كيفر آنها باشد، همان گونه كه رابطه همسران نوح و لوط، به خاطر خيانت، از خاندان نبوت و وحى قطع شد، و گرفتار عذاب الهى شدند.
و در ضمن، هشدارى است به همه مؤمنان در تمام قشرها، كه پيوندهاى خود را با اولياء اللّه در صورت گناه و عصيان، مانع عذاب الهى نپندارند.
در بعضى از كلمات مفسران آمده است: اسم همسر حضرت نوح «والهة» و اسم همسر حضرت لوط «والعة» بوده استآ «2» و بعضى عكس اين را نوشتهاند، يعنى نام همسر نوح را «والعه» و همسر لوط را «والهه» يا «واهله» گفتهاند. «3»