فَاسْعَوْا إِلى ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ».
«نُودِى» از ماده «نداء» به معنى «بانگ برآوردن» است، و در اينجا به معنى «اذان» است؛ زيرا در اسلام، ندائى براى نماز، جز اذان نداريم، چنان كه در آيه 58 سوره «مائده» نيز مىخوانيم: وَ إِذا نادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لايَعْقِلُونَ:
«هنگامى كه مردم را به سوى نماز مىخوانيد (و اذان مىگوئيد) آن را به مسخره و بازى مىگيرند، اين به خاطر آن است كه آنها قومى هستند بىعقل».
به اين ترتيب، هنگامى كه صداى اذان «نماز جمعه» بلند مىشود، مردم موظفند كسب و كار را رها كرده، به سوى نماز، كه مهمترين ياد خدا است، بشتابند.
جمله «ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ ...» اشاره به اين است كه: اقامه نماز جمعه و ترك كسب و كار در اين موقع، منافع مهمى براى مسلمانان در بردارد، اگر درست پيرامون آن بينديشند، و گرنه، خداوند، از همگان بىنياز و بر همه مشفق است.
اين جمله، يك اشاره اجمالى به فلسفه و منافع نماز جمعه است كه، به خواست خدا در بحث نكات از آن بحث خواهيم كرد.
البته، ترك خريد و فروش، مفهوم وسيعى دارد كه، هر كار مزاحمى را شامل مىشود.
اما، اين كه چرا روز «جمعه» را به اين نام ناميدهاند؟ به خاطر اجتماع مردم در اين روز براى نماز است، و اين مسأله، تاريخچهاى دارد كه در بحث نكات خواهد آمد.
قابل توجه اين كه: در بعضى از روايات اسلامى، در مورد نمازهاى روزانه آمده است: إِذا أُقِيْمَتِ الصَّلوةُ فَلا تَأْتُوها وَ أَنْتُمْ تَسْعَوْنَ وَ أْتُوْها وَ أَنْتُمْ تَمْشُونَ