تفسير:
حزب اللّه پيروز است!
در آيات گذشته، سخن از منافقان و دشمنان خدا و بخشى از صفات و نشانههاى آنها بود.
در ادامه همين بحث، در اين آيات، كه آخرين آيات سوره «مجادله» است نشانههاى ديگرى از آنها را مطرح مىكند، و سرنوشت حتمى آنها را كه شكست و نابودى است، روشن مىسازد.
نخست مىفرمايد: «كسانى كه با خدا و رسولش دشمنى مىكنند آنها در زمره ذليلترين افرادند» «إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ فِي الأَذَلِّينَ». «1»
***
آيه بعد، در حقيقت دليلى است براى اين معنى، مىفرمايد: «خدا چنين مقرر داشته، كه من و رسولانم پيروز مىشويم» «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي».
«چرا چنين نباشد، در حالى كه خداوند قوى و شكستناپذير است» «إِنَّ اللَّهَ قَوِىٌّ عَزِيزٌ».
به همان اندازه كه خداوند قدرتمند است، دشمنانش ضعيف و ذليلند، و اگر مىبينيم در آيه قبل، تعبير به «أَذَلِّين» (ذليلترين افراد) شده، دليلش همين بوده است.
تعبير به «كَتَبَ» (نوشته است) تأكيدى است بر قطعى بودن اين پيروزى، و جمله «لَأَغْلِبَنَّ» با «لام تأكيد» و «نون تأكيد ثقليه»، نشانه مؤكد بودن اين پيروزى است، به گونهاى كه هيچ جاى شك و ترديد براى هيچ كس نباشد.