يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً: «بگو آيا به شما خبر دهم كه زيانكارترين مردم كيانند؟* آنها هستند كه تلاشهايشان در زندگى دنيا گم شده، با اين حال گمان مىكنند كار نيك انجام مىدهند». «1»
على عليه السلام در تفسير آن فرمود: هُمُ الرُّهْبانُ الَّذِينَ حَبَسُوا أَنْفُسَهُمْ فِى السُّوَّارِى: «يكى از مصاديق بارز آن، رهبانها هستند كه خود را در ارتفاعات كوهها و بيابانها محبوس داشتند و گمان كردند كار خوبى انجام مىدهند». «2»
***
4- «انجيل» يا «اناجيل»
«انجيل» در اصل، يك واژه يونانى به معنى «بشارت» يا «آموزش جديد» است، و نام كتابى است كه بر حضرت مسيح عليه السلام نازل گرديده.
اين واژه 12 بار در قرآن مجيد، به همين معنى استعمال شده است، و همه جا به صورت مفرد است، ولى قابل توجه اين كه: آنچه به نام «انجيل» امروز معروف است، كتابهاى زيادى است كه از آنها به «اناجيل» تعبير مىشود، و معروف از ميان آنها انجيلهاى چهارگانه «لوقا»، «مرقس»، «متى» و «يوحنا» است و مسيحيان معتقدند: اين چهار انجيل به وسيله اين چهار تن از ياران مسيح عليه السلام، يا شاگردان آنها نگاشته شده، و تاريخ تأليف آنها به 38 سال بعد از حضرت مسيح عليه السلام، تا حدود يك قرن بعد از او مىرسد، و بنابراين كتاب اصلى مسيح عليه السلام به عنوان يك كتاب آسمانى مستقل، به دست فراموشى سپرده شده، و تنها بخشهائى از آن كه در حافظه اين چهار تن بوده است، آميخته با افكار خودشان در اين «چهار انجيل» تحرير يافته است.