نفرات و جمع ثروت» مىافتد.
مراحل نخستين، تقريباً بر حسب سنين عمر، مشخص است ولى مراحل بعد در افراد، كاملًا متفاوت مىباشد، و بعضى از آنها، مانند مرحله تكاثر اموال، تا پايان عمر ادامه دارد، هر چند بعضى، معتقدند: هر دورهاى از اين دورههاى پنجگانه، هشت سال از عمر انسان را مىگيرد، و مجموعاً به چهل سال بالغ مىگردد، و هنگامى كه به اين سن رسيد، شخصيت انسان تثبيت مىگردد.
اين امر، نيز كاملًا ممكن است كه بعضى از انسانها شخصيتشان در همان مرحله اول و دوم متوقف گردد، و تا پيرى در فكر «بازى و سرگرمى و معركهگيرى» باشند، و يا در دوران «تجملپرستى» متوقف گردد، و ذكر و فكرشان تا دم مرگ فراهم كردن خانه و مركب و لباس زينتى باشد، اينها كودكانى هستند در سن كهولت، و پيرانى هستند با روحيه كودك!
سپس، با ذكر يك مثال، آغاز و پايان زندگى دنيا را در برابر ديدگان انسانها مجسم ساخته، مىفرمايد: «همانند بارانى است كه از آسمان نازل مىشود، و چنان زمين را زنده مىكند كه گياهانش زارعان را در شگفتى فرو مىبرد، پس از آن خشك مىگردد، به گونهاى كه آن را زرد رنگ مىبينى، سپس درهم شكسته و خرد و تبديل به كاه مىشود»! «كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً». «1»
«كفّار» در اينجا به معنى افراد بىايمان نيست، بلكه به معنى «كشاورزان» است؛ زيرا اصل معنى «كفر» به معنى «پوشاندن» است، و چون كشاورز بذر افشانى كرده و آن را زير خاك مىپوشاند از اين رو به او «كافر» مىگويند، لذا،