43- اين همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مىكردند.
44- امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
45- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
تفسير:
گنهكاران از سيمايشان شناخته مىشوند!
در تعقيب آيات گذشته كه بعضى از حوادث رستاخيز را بازگو مىكرد، اين آيات، همچنان ادامه همان بحث و ذكر خصوصيات ديگرى از صحنه قيامت، و چگونگى حساب، و مجازات، و كيفر است.
نخست مىفرمايد: «هنگامى كه آسمان شكافته شود، و همانند روغن مذاب گلگون گردد، حوادث هولناكى واقع مىشود كه هيچ كس را ياراى تحمل آن نيست» «فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ». «1»
از مجموع آيات «قيامت» به خوبى استفاده مىشود كه، در آن روز نظام كنونى جهان به كلى در هم مىريزد، و حوادث بسيار هولانگيز در سرتاسر عالم رخ مىدهد، كواكب، سيارات، زمين و آسمان دگرگون مىشوند، و مسائلى كه تصور آن امروز براى ما مشكل است، واقع مىگردد، و از جمله چيزى است كه در آيه فوق آمده است كه، كرات آسمانى از هم مىشكافد و به رنگ سرخ و به صورت مذاب همچون روغن در مىآيد.
«وَرْدَة» و «وَرد» به معنى «گل» است و از آنجا كه گلها غالباً سرخ رنگند معنى سرخ را در اينجا تداعى مىكند.