اينجا است كه بايد لطف الهى شامل حال مسلمانان شود، و سكينه و آرامش را به دلهاى آنها باز گرداند، نه تنها ضعف و فتورى در آنان راه نيابد، بلكه به مصداق «لِيَزْدادُوا إِيماناً مَعَ إِيمانِهِمْ»، بر قدرت ايمان آنها، افزوده شود، آيه فوق در چنين شرايطى نازل گرديد.
***
«سكينه» در اصل از ماده «سكون» به معنى آرامش و اطمينان خاطرى است كه هر گونه شك و ترديد و وحشت را از انسان زائل مىكند، و او را در طوفان حوادث ثابت قدم مىدارد.
اين آرامش، ممكن است جنبه عقيدتى داشته باشد، و تزلزل اعتقاد را بر طرف سازد و يا جنبه عملى، به گونهاى كه ثبات قدم و مقاومت و شكيبائى به انسان بخشد، و البته به تناسب بحثهائى كه گذشت و تعبيرات خود آيه در اينجا بيشتر ناظر به معنى اول است، در حالى كه در آيه 248 سوره «بقره» در داستان «طالوت» و «جالوت»، بيشتر روى جنبههاى عملى تكيه دارد.
جمعى از مفسران، براى «سكينه» معانى ديگرى ذكر كردهاند، كه در نهايت، بازگشت به همين تفسير مىكند.
جالب اين كه، در بعضى از روايات، «سكينه» به «ايمان» تفسير شده، «1» و در بعضى ديگر، به «نسيم بهشتى» كه در شكل انسانى ظاهر مىشود، و به مؤمنان آرامش مىبخشد. «2»
اينها نيز تأييدى است بر آنچه گفته شده؛ چرا كه «سكينه» زائيده ايمان است و همچون نسيم بهشتى آرامبخش.
اين نكته نيز قابل توجه است، كه در مورد «سكينه»، تعبير به «انزال» شده