نكته:
شكيبائى، رمز هر پيروزى است
اين نخستين بار نيست كه قرآن مجيد روى صبر و شكيبائى در برابر مشكلات و افراد لجوج و معاند تكيه مىكند، مكرر در مكرر، قرآن مجيد، هم به پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله، و هم به عموم مؤمنان اين مسأله مهم را خاطر نشان مىسازد، و تجربههاى فراوان نيز نشان داده كه غلبه و پيروزى از آن كسانى است كه، سهم بيشترى از صبر و استقامت دارند.
در حديثى مىخوانيم: امام «صادق» عليه السلام به يكى از دوستانش (كه شايد در شرائط سخت آن زمان بىتابى مىكرد) فرمود: عَلَيْكَ بِالصَّبْرِ فِى جَمِيعِ امُورِكَ: «بر تو لازم است كه در تمام كارها صبر و شكيبائى داشته باشى».
سپس افزود: خداوند «محمّد» صلى الله عليه و آله را مبعوث كرد و او را به «صبر» و مدارا دستور داد، و او صبر كرد تا نسبتهاى بسيار ناروا به او دادند، تا آنجا كه سينهاش تنگ شد، خداوند اين آيه را بر او نازل كرد: وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِما يَقُولُونَ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ كُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ: «ما مىدانيم كه به خاطر سخنان آنها ناراحت مىگردى و سينهات تنگ مىشود، تسبيح و حمد پروردگارت را به جا آور، و از سجده كنندگان باش»!
باز او را تكذيب كردند و تيرهاى تهمت از هر سو به طرفش پرتاب نمودند، و از اين جهت محزون و غمگين شد، باز خداوند براى دلداريش اين آيه را نازل فرمود: قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لا يُكَذِّبُونَكَ وَ لكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ وَ لَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلى ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا: «ما مىدانيم سخنان آنها تو را اندوهگين مىكند، ولى آنها تو را تكذيب نمىكنند، بلكه ستمگران، آيات خدا را تكذيب مىكنند، پيش