مىفرمايد: ما به انسان از رگ قلب او نزديكتريم». امام صادق عليه السلام او را در آغوش گرفته، فرمود: بِابِي انْتَ وَ امِّي يا مُسْتَوْدَعَ الاسْرارِ: «پدر و مادرم به فدايت باد، اى كسى كه اسرار الهى در قلبت به وديعت نهاده شده». «1»
مفسران و ارباب لغت، درباره معنى «وريد» تفسيرهاى گوناگونى دارند، عدهاى معتقدند: «وريد» همان رگى است كه به قلب يا كبد انسان پيوسته است، و بعضى آن را به معنى تمام رگهائى كه از بدن انسان مىگذرد مىدانند، در حالى كه، بعضى ديگر آن را به رگ گردن، تفسير كردهاند، و گاه آن را «وريدان» مىگويند، يعنى دو رگ گردن.
معنى اول مناسبتر به نظر مىرسد، مخصوصاً با توجه به آيه 24 سوره «انفال» كه قبلًا اشاره كرديم.
ضمناً اين كلمه «وريد» در اصل، از واژه «ورود» به معنى رفتن به سراغ آب گرفته شده، و از آنجا كه خون از اين رگ وارد قلب مىشود، و يا وارد به اعضاء ديگر، آن را «وريد» گفتهاند.
ولى بايد توجه داشت، اصطلاح متداول امروز درباره «وريد» و «شريان» (رگهائى كه خون را از تمام اعضاء به سوى قلب مىبرد، و رگهائى كه خون را از قلب به اعضاء مىرساند)، اصطلاحى است مخصوص علم زيستشناسى كه ارتباطى به معنى لغوى اين كلمه ندارد.
***
در آيه بعد، مىافزايد: «به خاطر بياوريد! هنگامى را كه دو فرشته سمت راست و چپ انسان كه مراقب و ملازم او هستند، اعمال او را گرفته و ضبط