تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 484

بودن، چيست؟ بعضى آن را به گناهانى تفسير كرده‌اند كه در متن قرآن وعده عذاب الهى نسبت به آن داده شده، و گاه به گناهانى كه موجب حد شرعى است.
بعضى نيز، احتمال داده‌اند كه اشاره به بدعت‌ها و ايجاد شبهات اعتقادى در اذهان مردم بوده باشد.
ولى، چنان كه قبلًا هم گفته‌ايم، اگر به معنى لغوى «كبيره» باز گرديم، «كبيره» هر گناهى است كه از نظر اسلام بزرگ و پر اهميت است، يكى از نشانه‌هاى اهميت آن اين است كه، در قرآن مجيد در مورد آن وعده عذاب آمده، و به همين جهت در روايات اهل بيت عليهم السلام نيز «كبائر» به اين صورت تفسير شده: أَلَّتِي أَوْجَبَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَلَيْهَا النَّارَ: «گناهان كبيره، گناهانى است كه خداوند مجازات آتش براى آن مقرر داشته است». «1»
روى اين حساب، اگر اهميت و عظمت گناهى از طرق ديگر نيز كشف شود، عنوان گناه كبيره به خود مى‌گيرد.
«فواحش» جمع «فاحشه»، به معنى اعمال بسيار زشت و ناپسند است، ذكر اين تعبير بعد از «كبائر»، به اصطلاح از قبيل ذكر خاص بعد از عام مى‌باشد، و در حقيقت، بعد از بيان اجتناب مؤمنان راستين از همه گناهان كبيره، روى گناهان زشت و ننگين، تكيه بيشترى شده است تا اهميت آن را آشكار سازد.
به اين ترتيب، نخستين نشانه‌هاى ايمان و توكل، پرهيز و اجتناب از گناهان كبيره است، چگونه ممكن است انسان دعوى ايمان و توكل بر خدا كند، در حالى كه آلوده انواع گناهان است و قلب او لانه‌اى از لانه‌هاى شيطان؟!
در توصيف دوم، كه آن نيز، جنبه پاك‌سازى دارد درباره تسلط بر نفس به

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 484

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست