تفسير:
محكم و متشابه در قرآن
در آيات پيشين، سخن از نزول قرآن به عنوان يكى از دلايل آشكار نبوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به ميان آمده بود، و در اين آيه يكى از ويژگىهاى قرآن و چگونگى بيان مطالب در اين كتاب بزرگ آسمانى آمده است.
نخست مىفرمايد: «او كسى است كه اين كتاب را بر تو نازل كرد كه بخشى از آن آيات «محكم» (صريح و روشن) است كه اساس و شالوده اين كتاب است، (و آيات پيچيده ديگر را تفسير مىكند) و بخشى از آن متشابه است» آياتى كه به خاطر بالا بودن سطح مطلب يا جهات ديگر، در آغاز پيچيده به نظر مىرسد «هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ».
اين آيات متشابه مَحَكى است براى آزمايش افراد، يعنى عالمان راستين و فتنهگران لجوج را از هم جدا مىسازد، لذا به دنبال آن مىفرمايد: «اما كسانى كه در قلوبشان انحراف است از متشابهات آن پيروى مىكنند تا فتنهانگيزى كنند و تفسير (نادرستى بر طبق اميال خود) براى آن مىطلبند (تا مردم را گمراه سازند) در حالى كه تفسير آن را جز خدا و راسخان در علم (آنها كه در پى درك اسرار قرآنند) نمىدانند» «فَأَمَّا الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ».»
سپس مىافزايد: آنها هستند كه بر اثر درك صحيح معنى محكمات و متشابهات «مىگويند: ما به همه آنها ايمان آوردهايم (چرا كه) همه از سوى پروردگار ما است» «يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا».