244 وَ قاتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليمٌ
245 مَنْ ذَا الَّذي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثيرَةً وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
244- و در راه خدا، پيكار كنيد! و بدانيد خداوند، شنوا و داناست.
245- كيست كه به خدا «قرض الحسنهاى» دهد، (و از اموالى كه خدا به او بخشيده، انفاق كند،) تا آن را براى او، چندين برابر كند؟ و خداوند است كه (روزى بندگان را) محدود يا گسترده مىسازد؛ (و انفاق، هرگز باعث كمبود روزى آنها نمىشود). و به سوى او باز مىگرديد.
شأن نزول:
در شأن نزول آيه دوم، چنين نقل كردهاند: روزى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس صدقهاى بدهد دو برابر آن در بهشت خواهد داشت، «ابو الدّحداح انصارى» عرض كرد: اى رسول خدا! من دو باغ دارم اگر يكى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن را در بهشت خواهم داشت؟
فرمود: آرى.
عرض كرد: أُمُّ الدّحداح نيز با من خواهد بود؟
فرمود: آرى.
عرض كرد: فرزندان نيز با منند؟
فرمود: آرى.