النَّاسُ يَهْدُونَهُ شَيْئاً؟:
«اگر شما در خانه بنشينيد و از طرف من فرماندار محلى نباشيد آيا مردم به شما هديهاى مىدهند»؟
سپس دستور داد: هديه را گرفتند و در بيت المال قرار دادند و وى را از كار بركنار كرد. «1»
اسلام حتى براى اين كه قاضى گرفتار رشوههاى مخفى و ناپيدا نشود، دستور مىدهد: قاضى نبايد شخصاً به بازار برود مبادا تخفيف قيمتها به طور ناخودآگاه روى قاضى اثر بگذارد و در قضاوت، جانبدارىِ تخفيفدهنده را بكند، چه خوب است مسلمانان از كتاب آسمانى خود الهام بگيرند و همه چيز خود را در پاى بت رشوهخوارى قربانى نكنند!.
مسأله رشوه در اسلام به قدرى مهم است كه امام صادق عليه السلام درباره آن مىفرمايد: وَ أَمَّا الرِّشا فِي الْحُكْمِ فَهُوَ الْكُفْرُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ: «اما رشوه در قضاوت، كفر به خداوند بزرگ است». «2»
و در حديث معروفى كه از رسول خدا نقل شده چنين مىخوانيم: لَعَنَ اللَّهُ الرَّاشِيَ وَ الْمُرْتَشِيَ وَ الْماشِيَ بَيْنَهُما: «خداوند گيرنده و دهنده رشوه و آن كس كه واسطه ميان آن دو است را از رحمت خود دور گرداند». «3»
***