مىگويند: آئين كنونى يهود و نصارا احكام ضد يكديگر در مورد آميزش مردان با چنين زنانى دارند كه براى هر كس حالت استفهام ايجاد مىنمايد.
جمعى از يهود مىگويند: معاشرت مردان با اين گونه زنان مطلقاً حرام است هر چند به صورت غذا خوردن سر يك سفره و يا زندگى در يك اطاق باشد، مثلًا مىگويند: جائى كه زن حائض بنشيند مرد نبايد بنشيند، اگر نشست بايد لباس خود را بشويد و الَّا نجس است، و نيز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را بايد شستشو دهد.
به طور خلاصه زن را در اين مدت، يك موجود ناپاك و لازم الاجتناب مىدانند.
در مقابل اين گروه، نصارا هستند كه مىگويند: هيچ گونه فرقى ميان حالت حيض زنان و غير حيض نيست، همه گونه معاشرت حتى آميزش جنسى، با آنان بى مانع است!
مشركان عرب به خصوص آنها كه در «مدينه» زندگى مىكردند، كم و بيش به خلق و خوى يهود، انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند يهود رفتار مىكردند و در زمان عادت ماهيانه از آنها جدا مىشدند، همين اختلاف در آئين و افراط و تفريطهاى غير قابل گذشت، سبب شد كه بعضى از مسلمانان از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين باره سؤال كنند، در پاسخ آنان اين آيه نازل شد. «1»