مىافكنند» «فَكُبْكِبُوا فِيها هُمْ وَ الْغاوُونَ».
و به گفته بعضى از مفسران، هر يكى بر روى ديگرى افكنده خواهد شد!.
***
«و همچنين لشكريان ابليس عموماً» «وَ جُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ».
در حقيقت اين سه گروه، بتها، پرستش كنندگان بتها، و لشكريان شيطان كه دلالان اين گناه و انحراف بودند، همگى در دوزخ جمع مىشوند، اما به اين صورت كه آنها را يكى پس از ديگرى به آن مىافكنند.
چون «كُبْكِبُوا» در اصل از ماده «كب» است، «كب» به معنى افكندن چيزى به صورت در گودال آمده، و تكرار آن (كبكب)، تكرار اين سقوط را مىرساند و اين نشان مىدهد كه آنها به هنگام سقوط در دوزخ، همانند سنگى مىباشند كه از بالاى بلندى به درهاى پرتاب مىشود، نخست به نقطهاى افتاده و از آنجا به نقطه ديگر تا در قعر دره قرار گيرد. «1»
***
ولى سخن به اينجا پايان نمىگيرد، بلكه به دنبال آن صحنهاى از نزاع و جدال اين سه گروه دوزخى را مجسم مىسازد:
«آنها در جهنم به مخاصمه و جدال پرداخته، مىگويند» «قالُوا وَ هُمْ فِيها يَخْتَصِمُونَ».
***
آرى، عابدان گمراه مىگويند: «به خدا سوگند ما در گمراهى آشكارى بوديم»