تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 167

تفسير:
صفات ويژه بندگان خاص خدا
از اين آيات به بعد، بحث جامع و جالبى پيرامون صفات ويژه بندگان خاص پروردگار كه تحت عنوان «عباد الرحمان» آمده، مطرح مى‌شود، و در حقيقت تكميلى است براى آيات گذشته كه مشركان لجوج، هنگامى كه نام خداوند رحمان برده مى‌شد، از سر استهزاء و غرور مى‌گفتند: رحمان چيست؟ و ديديم: قرآن ضمن دو آيه، خداوند «رحمان» را به آنها معرفى كرد.
اكنون نوبت اين رسيده كه بندگان خاص اين خداوند «رحمان» را معرفى كند، جائى كه بندگان او اين قدر عالى مقام و با شخصيت‌اند، عظمت خداى رحمان را بهتر مى‌توان درك كرد.
اين آيات سيزده صفت از صفات ويژه آنان را بيان مى‌كند كه:
بعضى به جنبه‌هاى اعتقادى ارتباط دارند، و برخى اخلاقى، و پاره‌اى اجتماعى، قسمتى جنبه فردى دارد و بخش ديگرى جمعى است، و روى هم رفته مجموعه‌اى است از والاترين ارزش‌هاى انسانى.
نخست مى‌گويد: «بندگان خاص خداوند رحمان، كسانى هستند كه: با آرامش و بى تكبر بر روى زمين راه مى‌روند» «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الأَرْضِ هَوْناً». «1»

در واقع، نخستين توصيفى كه از «عباد الرحمان» شده است، نفى كبر، غرور و خودخواهى است كه در تمام اعمال انسان و حتى در كيفيت راه رفتن او آشكار مى‌شود؛ زيرا ملكات اخلاقى، هميشه خود را در لابلاى اعمال، گفتار و حركات

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 167

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست