تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 281

آن گاه، به دنبال دعوتى كه به وحدت و يگانگى در آيه قبل شد، انسان‌ها را از پراكندگى و اختلاف با اين عبارت بر حذر مى‌دارد: «اما آنها كارهاى خود را به پراكندگى كشاندند و هر گروهى به راهى رفتند» «فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُراً».
و عجب اين كه: «هر يك از اين احزاب و گروه‌ها به آنچه نزد خود دارند خوشحالند و از ديگران بيزار» «كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ».
«زُبُر» جمع «زبرة» (بر وزن لقمه) به معنى قسمتى از موى پشت سر حيوان است كه آن را جمع و از بقيه جدا كنند، سپس اين واژه به هر چيزى كه مجزا از ديگرى شود، اطلاق شده است، بنابراين جمله «فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُراً» اشاره به تجزيه امت‌ها به گروه‌هاى مختلف است.
بعضى نيز احتمال داده‌اند: «زُبُر» جمع «زبور» به معنى كتاب بوده باشد، يعنى هر يك از آنها دنباله رو كتابى از كتب آسمانى شدند، و بقيه كتب الهى را نفى كردند، در حالى كه همه از مبدأ واحدى سرچشمه گرفته بود.
ولى جمله «كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» تفسير اول را تقويت مى‌كند چرا كه از احزاب مختلف و تعصب هر يك از آنها بر گفته‌هاى خويش سخن مى‌گويد.
به هر حال، آيه فوق، يك حقيقت مهم روانى و اجتماعى را بازگو مى‌كند و آن تعصب جاهلانه احزاب و گروه‌ها است كه هر يك راه و آئينى را براى خود برگزيده، و دريچه‌هاى مغز خود را به روى هر سخن ديگرى بسته‌اند، و اجازه نمى‌دهند شعاع تازه‌اى به مغز آنها بتابد، نسيمى به روحشان بوزد و حقيقتى را بر آنها روشن سازد!.
اين حالت كه از خود خواهى، حب ذات افراطى، خود بينى و خودپسندى سرچشمه مى‌گيرد، بزرگترين دشمن تبيين حقايق و رسيدن به اتحاد و وحدت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 281

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست