«مگر نسبت به همسران و كنيزانشان كه در بهرهگيرى از آنها هيچگونه ملامت و سرزنش ندارند» «إِلَّا عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ».
***
از آنجا كه غريزه جنسى سركشترين غرائز انسان است، و خويشتن دارى در برابر آن، نياز به تقوا، پرهيزگارى فراوان، ايمان قوى و نيرومند دارد، بار ديگر روى همين مسأله تأكيد كرده و مىگويد: «هر كس غير اين طريق را (جهت بهرهگيرى جنسى) طلب كند تجاوزگر است» «فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ».
تعبير به محافظت «فروج» گويا اشاره به اين است كه اگر مراقبت مستمر و پىگير در اين زمينه نباشد، بيم آلودگى فراوان است.
و تعبير به «همسران» شامل همسران دائم و موقت هر دو مىشود، هر چند بعضى از مفسران اهل سنت در اينجا گرفتار اشتباهى شدهاند كه در نكات به آن اشاره خواهد شد.
تعبير به غَيْرُ مَلُومِينَ: «آنها مورد ملامت قرار نمىگيرند» ممكن است اشاره به طرز فكر غلطى باشد كه براى مسيحيت انحرافى پيدا شده كه آنها هر گونه آميزش جنسى را خلاف شأن انسان مىپندارند و ترك مطلق آن را فضيلت مىدانند تا آنجا كه كشيشان كاتوليك و همچنين زنان و مردان تارك دنيا، در تمام عمر، مجرد زندگى مىكنند، و هر گونه ازدواج را مخالف اين مقام روحانى تصور مىكنند! هر چند اين مسأله بيشتر جنبه ظاهرى دارد اما در خفا جمعى از آنها طرقى براى اشباع غريزه جنسى خود انتخاب مىكنند و كتابهاى نويسندگان