در پاسخ مىگويند: آرى بوديم، آنها مىگويند: پس اسلام شما هم نيز به حالتان سودى نداشت! چون شما هم با ما در يك جا هستيد!.
مسلمانان مىگويند: ما گناهان (بزرگى) داشتيم كه به خاطر آن به اين سرنوشت گرفتار شديم (اين اعتراف به گناه و تقصير و آن سرزنش دشمن سبب مىشود كه) خداوند دستور مىدهد، هر فرد با ايمان و مسلمانى در دوزخ است را خارج سازيد در اين هنگام، كفار مىگويند: اى كاش ما نيز اسلام آورده بوديم»! «1»
اين احتمال نيز در تفسير آيه وجود دارد كه: در ميان كافران افرادى هستند كه هنوز پرتوى از وجدان بيدار در دلهاى آنها هست و هنگامى كه دعوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، و اين آيات كتاب مبين، با آن محتواى دلپسند را مىبينند در اعماق دل به آن علاقمند مىشوند، و آرزو مىكنند: اى كاش! مسلمان بودند، ولى تعصبها و لجاجتها و يا منافع مادى، به آنها اجازه نمىدهد اين واقعيت بزرگ را بپذيرند، لذا همچنان در زندان كفر و بىايمانى، محصور مىمانند.
يكى از دوستان با ايمان و مجاهد ما كه به اروپا رفته بود، مىگفت: هنگامى كه من مزاياى اسلام را براى يكى از مسيحيان مىشمردم او كه آدم منصفى بود در پاسخ به من گفت: من به راستى به شما تبريك مىگويم كه پيرو چنين مذهبى هستيد، ولى چه كنيم، كه شرائط زندگى ما به ما اجازه نمىدهد كه دست از آئين خود برداريم!
جالب اين كه: در بعضى از روايات اسلامى مىخوانيم: هنگامى كه فرستاده پيامبر صلى الله عليه و آله نامه آن حضرت را براى «قيصر روم» آورد، او به طور خصوصى در برابر فرستاده پيامبر صلى الله عليه و آله اظهار ايمان نمود، و حتى ميل داشت روميان را به آئين