فكرتان و وجدانتان راحت باشد و غم و اندوهى از گذشته به خود راه ندهيد.
بعد براى اينكه به آنها خاطرنشان كند كه با اين اظهار ندامت، كار آنها قابل بخشش است، افزود: «خداوند شما را مىبخشد، و او مهربانترينِ مهربانان است» (يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ).
و اين دليل بر نهايت بزرگوارى يوسف عليه السلام است كه نهتنها از حقّ خود گذشت و حتّى حاضر نشد كمترين توبيخ و سرزنشى- تا چه رسد به مجازات- در حقّ برادران روا دارد بلكه از نظر حقّاللَّه نيز به آنها اطمينان داد كه خداوند بخشنده و مهربان است. او براى اثبات اين سخن با اين جمله استدلال كرد كه خداوند «ارحم الرّاحمين» است.
* اكنون اين غم و اندوه بر دل برادران سنگينى مىكرد كه پدر بر اثر فراق فرزندانش نابينا شده و ادامه اين حالت، هم رنجى جانكاه براى همه خانواده و هم دليل روشنى بر جنايت آنهاست. يوسف براى حلّ اين مشكل بزرگ نيز چنين گفت: «اين پيراهن مرا ببريد و بر صورت پدرم بيندازيد تا بينا شود» (اذْهَبُوا بِقَمِيصِى هذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِى يَأْتِ بَصِيرًا).
«و همه نزديكان خود را نزد من آوريد» (وَأْتُونِى بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ).
نكتهها: