«عيث» كه از نظر معنى شبيه آن است بيشتر به مفاسد حسى، اطلاق مىگردد، بنابراين جمله «لاتَعْثَوا» همان معنى مفسدين را مىرساند، ولى با تأكيد و شدت بيشتر.
اين احتمال نيز وجود دارد كه: مجموع جمله، اشاره به اين حقيقت باشد كه فساد در آغاز، از نقطه كوچكى شروع مىشود، سپس گسترش مىيابد و تشديد مىگردد و اين درست همان چيزى است كه از كلمه «تَعْثَوا» استفاده مىشود، و به تعبير ديگر «مُفْسِدِين» اشاره به آغاز برنامههاى فسادانگيز است و «تَعْثَوا» اشاره به ادامه و گسترش آن.
***
2- خارق عادات در زندگى بنى اسرائيل
بعضى از كسانى كه با منطق اعجاز آشنا نيستند، جوشيدن اين همه آب و اين چشمهها را از آن صخره، بعيد شمردهاند، در حالى كه اين گونه مسائل كه قسمت مهمى از معجزه انبياء را تشكيل مىدهد- چنان كه در جاى خود گفتهايم- امر محال يا استثناء در قانون عليت نيست، بلكه تنها يك خارق عادت است يعنى مخالف با علت و معلولى است كه ما با آن خو گرفتهايم.
بديهى است: تغيير مسير علل و معلول عادى براى خداوندى كه خالق زمين، آسمان و تمام جهان هستى است به هيچ وجه مشكل نخواهد بود، چه اين كه اگر از روز اول، اين علل و معلول را طور ديگرى آفريده بود و ما با آن خو گرفته بوديم وضع كنونى را خارق عادت و محال مىپنداشتيم.
كوتاه سخن اين كه: آفريننده عالم هستى حاكم بر نظام علت و معلول است نه محكوم آن، حتى در زندگى روزمره ما، موارد استثنائى در نظام موجود علت و معلول كم نيست. به هر حال مسأله اعجاز چه در گذشته چه در حال مشكل عقلى