تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 324

60 وَ إِذِ اسْتَسْقى‌ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لاتَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدينَ
ترجمه:
60- و (به ياد آوريد) زمانى را كه موسى‌ براى قوم خويش، آب طلبيد؛ به او دستور داديم: «عصاى خود را بر آن سنگ مخصوص بزن»! ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد؛ آن گونه كه هر يك (از طوايف دوازده‌گانه بنى اسرائيل)، چشمه مخصوص خود را مى‌شناختند! (و گفتيم:) «از روزى‌هاى الهى بخوريد و بياشاميد؛ و در زمين فساد نكنيد»!
تفسير:
جوشيدن چشمه آب در بيابان
باز در اين آيه، خداوند به يكى ديگر از نعمت‌هاى مهمى كه به بنى اسرائيل ارزانى داشته اشاره كرده مى‌گويد: «به خاطر بياوريد هنگامى كه موسى‌ (در آن بيابان خشك و سوزان كه بنى اسرائيل از جهت آب سخت در مضيقه قرار داشتند) از خداوند خود براى قومش تقاضاى آب كرد» «وَ إِذِ اسْتَسْقى‌ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ».
و خدا اين تقاضا را قبول فرمود، چنان كه قرآن مى‌گويد: «ما به او دستور داديم عصاى خود را بر آن سنگ مخصوص بزن» «فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ».
«ناگهان آب از آن جوشيدن گرفت و دوازده چشمه آب (درست به تعداد

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 324

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست