تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 262

مى‌دانند: پروردگار خود را ملاقات خواهند كرد و به سوى او باز مى‌گردند» «الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُونَ».
«يَظُنُّونَ» از ماده «ظن» گاه، به معنى گمان و گاه، به معنى يقين مى‌آيد «1» و در اينجا مسلماً به معنى ايمان و يقين قطعى است؛ زيرا ايمان به لقاء اللّه و بازگشت به سوى او حالت خشوع، خداترسى و احساس مسئوليت را در دل انسان زنده مى‌كند و اين يكى از آثار تربيتى ايمان به معاد است كه همه جا در برابر انسان صحنه آن دادگاه بزرگ را مجسم مى‌سازد و به انجام مسئوليت‌ها، حق و عدالت دعوت مى‌كند.
اين احتمال نيز وجود دارد كه «ظن» در اينجا به معنى «گمان» باشد، و اين در حقيقت يك نوع مبالغه و تأكيد است كه اگر انسان فرضاً به آن دادگاه بزرگ ايمان نداشته باشد، و فقط گمان كند، كافى است كه از هر گونه خلافكارى خوددارى نمايد و در واقع سرزنش علماء يهود است كه اگر ايمان شما حتى به درجه ظن و گمان برسد، باز بايد احساس مسئوليت كنيد و دست از اين گونه تحريفات برداريد. «2»
***
نكته‌ها:
1- «لقاء اللّه» چيست؟
تعبير به «لقاء اللّه» در قرآن مجيد كراراً آمده است، و همه به معنى «حضور

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 262

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست