و به اين ترتيب، قرآن همه منكران را دعوت به مبارزه با قرآن و آوردن يك سوره مانند آن مىكند تا عجز آنها دليلى باشد روشن، بر اصالتِ اين وحى آسمانى در رسالت الهى آورنده آن.
آنگاه، براى تأكيد بيشتر مىگويد: تنها خودتان به اين كار قيام نكنيد بلكه «تمام گواهان خود جز خدا را دعوت كنيد (تا شما را در اين كار يارى كنند) اگر در ادعاى خود صادقيد كه اين قرآن از طرف خدا نيست» «وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ».
كلمه «شُهَداء» در اينجا اشاره به گواهانى است كه آنها را در نفى رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله كمك مىكردند.
و جمله «مِنْ دُونِ اللَّهِ» اشاره به اين است كه حتى اگر همه انسانها جز «اللّه» دست به دست هم بدهند، كه يك سوره همانند سورههاى قرآن بياورند، قادر نخواهند بود.
جمله: إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ: «اگر راست مىگوئيد» در حقيقت براى تحريك آنها به قبول اين مبارزه است، و مفهومش اين است: اگر شما از اين كار عاجز هستيد دليل دروغگوئى شماست، پس براى اثبات راستگوئى خود برخيزيد و دست به كار شويد.
***