اشاره به مقام آن حضرت است و «انباء» برنامه عملى پيغمبر را در ابلاغ وحى آسمانى بيان مى‌كند و «اخبار السّماء» ناظر به خبرهايى است كه مربوط به مسائل شريعت نبوده، مانند خبرهاى غيبى و پيش‌بينى‌هاى حوادث آينده و ملاحم.

به هر حال جمله‌هاى بالا به صراحت خبر از خاتميّت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله مى‌دهد و دليل روشنى براين است كه بعد از آن حضرت، فرشته وحى هرگز نازل نخواهد شد و اين موهبت عظيم كه در سايه وجود پيغمبر، نصيب جهانيان بود با رحلت او برداشته شد و ناراحتى شديد امير مؤمنان على عليه السّلام نيز به همين جهت است.

سپس به دو نكته ديگر اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «ولى مصيبت تو اين اثر را داشت كه تسلّى دهنده در برابر مصائب غير توست (و با توجّه به اينكه مصائب ديگر كوچك و كم اهميّت است اضافه براين) مصيبت تو آن‌قدر گسترده است كه عموم مردم در آن به طور يكسان عزا دارند»؛ (خصّصت حتّى صرت مسلّيا [1] عمّن سواك و عمّمت حتّى صار النّاس فيك سواء).

چگونه ممكن است مصيبت پيغمبر عموميّت نداشته باشد در حالى كه او «رحمة للعالمين» بود و سبب نجات جامعه بشرى از چنگال انواع انحرافات. او به همه انسانها تعلّق داشت و همه را تحت توجّه و عنايت قرار مى‌داد، بنابراين همه بايد بر مرگ آن حضرت اشك بريزند.

از سويى ديگر هرقدر عزيز از دست رفته بزرگ‌تر و آثارش گسترده‌تر باشد، به همان نسبت مصيبت فقدانش عظيم‌تر است و چون پيغمبر اكرم برترين انسان، با خدمتى گسترده و بى‌نظير بود، مصيبت فقدانش از همه مصائب برتر است و به بيان ديگر، مصائب ديگر در برابر مصيبت فقدان او كوچك است.

[1]. «مسليا» به معناى تسليت دهنده است از ريشه «سلو» بر وزن «سرو» به معناى آرامش بعد از ناراحتى گرفته شده.