در خطبه ديگرى از امام امير مؤمنان عليه السّلام مى‌خوانيم كه فرمود: «أيّها النّاس. الزّهادة قصر الأمل و الشّكر عند النّعم و التّورع عند المحارم؛ اى مردم زهد، همان كوتاهى آرزو و شكر در برابر نعمتها و پرهيز از گناهان است». [1]

در ذيل همان خطبه به اندازه كافى درباره حقيقت زهد بحث شده است.

(1). نهج البلاغه، خطبه 81.