بدترين شكنجه براى يك انسان اين است كه روى خارهاى سعدان بخوابد (همان خارهاى سه پهلو كه هر طرف آن روى زمين قرار بگيرد يكطرف تيز آن به طرف بالاست) و هنگام روز دست‌وپاى او را در زنجير كنند و در كوچه و بازار بكشند.

امام عليه السّلام با قاطعيّت و همراه به سوگند به ذات پاك خدا مى‌فرمايد: تحمّل اين شكنجه براى من آسان‌تر از اين است كه در دادگاه عدل الهى به علّت ظلم كوچك بر بنده‌اى از بندگان و غصب شئ ناچيزى از كسى حضور يابد، چنان‌كه مجازات آن جاويدان و درد و رنج شكنجه اين دنيا هرچه باشد گذر است. با اين حال چگونه از من انتظار داريد از راهى كه معاويه مى‌رود و حساب و كتاب روز قيامت در او منظور نيست بروم. آيين اسلام را رها كنم و به آيين شرك و جاهليّت رو آورم.

سپس مى‌افزايد: «چگونه بر كسى ستم روا دارم آن هم براى جسمى كه به سرعت به سوى كهنگى باز مى‌گردد. (و به زودى از هم مى‌پاشد) و توقفش در ميان خاك بسيار طولانى خواهد بود»؛ (و كيف أظلم أحدا لنفس يسرع إلى البلى قفولها [1]، و يطول في الثّرى‌ [2] حلولها؟!).

اشاره به اينكه هيچ عقلى اين كار را نمى‌پسندد كه انسان براى نفع عاجل، سعادت آجل و دائم را از دست بدهد و آنها كه همچون معاويه و اطرافيانش دست به چنين معامله‌اى زده‌اند سخت خطاكار و در اشتباهند.

به اين ترتيب امام عليه السّلام آب پاكى بر دست همه كسانى مى‌ريزد كه پيشنهاد ظلم و تبعيض به آن حضرت كرده و عملا معتقد بودند هدف وسيله را توجيه مى‌كند

[1]. «قفول» مصدر است و به معناى رجوع و بازگشت آمده و طبق اين معنا مفاد جمله همان است كه در بالا آمد، ولى بعضى اين احتمال را داده‌اند كه «قفول» جمع «قفل» است و براين اساس معناى جمله چنين مى‌شود:

من چگونه به كسى ستم كنم آن هم براى كسى كه قفل و پيوندهاى بدنش به سرعت رو به كهنگى مى‌رود.

[2]. «ثرى» به معناى خاك است.