بخش دوم‌

و إنّ للذّكر لأهلا أخذوه من الدّنيا بدلا، فلم تشغلهم تجارة و لا بيع عنه، يقطعون به أيّام الحياة، و يهتفون بالزّواجر عن محارم اللّه في أسماع الغافلين، و يأمرون بالقسط و يأتمرون به، و ينهون عن المنكر و يتناهون عنه، فكأنّما قطعوا الدّنيا إلى الآخرة و هم فيها، فشاهدوا ما وراء ذلك، فكأنّما اطّلعوا عيوب أهل البرزخ في طول الإقامة فيه، و حقّقت القيامة عليهم عداتها، فكشفوا غطاء ذلك لأهل الدّنيا، حتّى كأنّهم يرون ما لا يرى النّاس، و يسمعون ما لا يسمعون.

ترجمه‌

ياد خدا اهلى دارد كه آن را به جاى (زرق و برق) دنيا بر گزيده‌اند، لذا هيچ تجارت و داد و ستدى آنها را از ياد خدا باز نداشته، با ياد خدا تمام دوران زندگى خود را سپرى مى‌كنند و با فريادهاى باز دارنده در گوش غافلان، آنها را به (كيفر) محرمات الهى توجّه مى‌دهند و به عدالت و معروف دعوت مى‌كنند و خود عامل به آن هستند، مردم را از منكرات باز مى‌دارند و خود گرد آن نمى‌گردند (با اينكه در دنيا هستند) گويى دنيا را رها كرده و به آخرت پيوسته و در آن قرار دارند، به همين سبب ماوراى دنيا را مشاهده كرده‌اند. گويى از پشت ديواره اين دنيا سر بر آورده و به برزخيان و اقامت طولانى آنها در آنجا نمى‌نگرند و (با چشم دل به قيامت نگاه مى‌كنند در حالى كه) رستاخيز وعده‌هاى خود را براى آنها عملى ساخته، از اين رو آنها پرده‌ها را براى اهل دنيا كنار زده (و حقايق عالم برزخ و قيامت را براى آنها شرح مى‌دهند) گويى آنها با چشم خود چيزهايى را مى‌بينند كه مردم نمى‌بينند و مطالبى را مى‌شنوند كه ديگران نمى‌شنوند.