كه نزد من بود گرفته شد؛ ولى اندوهم جاودانى است و شبهايم همراه بيدارى و بى‌قرارى؛ تا آن زمان كه خداوند منزلگاهى را كه تو در آن اقامت گزيده‌اى برايم برگزيند (و به تو ملحق شوم) (اى رسول خدا) به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت كه امّت تو در ستم كردن به وى دست به دست هم داده بودند.

سرگذشت دردناك او را بى‌پرده از او بپرس و خبر اين حوادث را از وى بگير.

اين حوادث دردناك در زمانى رخ داد كه هنوز مدّت زيادى از رحلت تو نگذشته و يادت فراموش نگشته بود. درود خدا بر شما هردو باد، درود و سلام وداع كننده؛ نه سلام (و وداع) ناخشنود خسته‌دل، اگر از كنار قبرت باز گردم به سبب ملالت نيست و اگر اقامت گزينم و گريه و زارى سر دهم هرگز به جهت سوءظن به وعده نيك خداوند در مورد صابران و شكيبايان نمى‌باشد.

شرح و تفسير آه سوزان على عليه السّلام در كنار قبر زهرا عليها السّلام‌

همان‌گونه كه در بالا آمد، امام عليه السّلام اين سخنان پرسوز و گداز را هنگامى مى‌گويد كه جسم پاك زهراى مرضيه عليها السّلام را با دست خود در قبر مى‌گذارد، سخنانى كه از يك‌سو دليل بر عظمت بانوى اسلام فاطمه زهرا عليها السّلام و از سوى ديگر نشانه شدت ناراحتى على عليه السّلام از فراق جانگداز اوست.

امام عليه السّلام در بيان اين عبارات، بهترين و مناسب‌ترين مخاطب؛ يعنى رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله را انتخاب كرده و با او درد دل مى‌كند و سخن خود را از اينجا شروع مى‌كند: «سلام و درود بر تو اى رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله از سوى خودم، و از سوى دخترت (زهرا) كه هم‌اكنون در جوار تو فرود آمده، و به سرعت به تو ملحق شده است»؛ (السّلام عليك يا رسول اللّه عنّي، و عن ابنتك النّازلة في جوارك، والسّريعة اللّحاق بك).