مى‌گشايد. پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نماز را به چشمه آب گرمى تشبيه فرمود كه بر در خانه انسان باشد و او هرشبانه‌روز پنج مرتبه خود را در آن شستشو دهد كه بى‌شكّ چرك و آلودگى در بدنش باقى نخواهد ماند (نمازهاى پنج‌گانه نيز روح و قلب انسان را شستشو مى‌دهند و آثارى از گناه در آن باقى نمى‌گذارند).

آن گروه از مؤمنان كه زينت متاع دنيا و فرزندان و اموالى كه مايه چشم‌روشنى است، آنها را به خود مشغول نداشته، حق نماز را خوب شناخته‌اند. خداوند سبحان درباره آنها مى‌فرمايد: «آنها مردانى هستند كه تجارت و بيع آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و پرداختن زكات بازنمى‌دارد و رسول خدا بعد از بشارت به بهشت، خويش را براى نماز به تعب و مشقّت مى‌انداخت، زيرا خداوند به او فرموده بود: «خانواده خويش را به نماز دعوت كن و در برابر آن شكيبا باش» (زيرا نماز كليد ورود به بهشت است)، آن حضرت پى‌درپى اهل بيت خود را به نماز دعوت مى‌كرد و خود را بر آن وادار مى‌فرمود (و در انجام آن اصرار و شكيبايى داشت).

شرح و تفسير اهميّت فوق العاده نماز

همان‌گونه كه در بحث «خطبه در يك نگاه» گفته شد، امام عليه السّلام در اين خطبه به چهار امر مهم كه از اركان دين محسوب مى‌شود اشاره كرده، بر آن تأكيد مى‌ورزد. سه امر آن مربوط به فروع دين (نماز و زكات و حفظ و اداى امانت) و يك امر آن از آثار اصول دين است و آن ايمان به حضور الهى در همه‌جا و علم او به تمام مضمرات قلوب و اعمال جوارح است.

در بخش اوّل كه مربوط به نماز است به آثار مهم معنوى و تربيتى نماز و عاقبت شوم تاركان و سبك‌شمرندگان آن پرداخته، نمازگزاران واقعى را معرفى مى‌كند، نخست مى‌فرمايد: «برنامه نماز را به خوبى مراقبت كنيد و در محافظت آن بكوشيد. بسيار نماز