اين قوم چون داراى قدرت فراوانى بودند و قرن‌ها حكومتهاى مقتدرى تشكيل دادند و سپس همگى بر باد رفتند و تنها نامى از آنها بر صفحه تاريخ ماند، امير مؤمنان عليه السّلام در خطبه بالا مى‌فرمايد: «كجايند عمالقه و فرزندان آنها». [1]

3- فراعنه مصر

نام پادشاهان مصر به صورت عام، «فرعون» بود همان‌گونه كه به سلاطين روم «قيصر» و به سلاطين ايران «كسرى» مى‌گفتند. يكى از فراعنه معاصر حضرت موسى بود كه «رامسيس دوم» نام داشت و ديگرى كه فرعون معاصر حضرت يوسف بود «ريّان بن وليد».

بعضى گفته‌اند: پادشاهانى كه در مصر قبل از ظهور حضرت مسيح حكومت كردند 32 نفر بودند؛ گروهى از سرزمين مصر بودند و جمعى از عمالقه و عده‌اى از روميان و عده‌اى از يونانيان و بعضى از ايرانيان كه از طرف كسراها براى فتح مصر فرستاده شده بودند و در آنجا حكومت داشتند كه امروز اثرى از هيچ‌يك از آنها نيست.

4- اصحاب رسّ‌

واژه رسّ در اصل به معناى اثر مختصر است. بعضى «رسّ» را مخفّف «ارس» (رودخانه معروف در شمال ايران) دانسته‌اند؛ ولى اكثرا آن را به معناى چاه مى‌دانند و معتقدند اين گروه كه اكنون آثار بسيار كمى از آنها به جاى مانده، اقوام كشاورزى بودند كه چاههاى پرآب فراوانى داشتند و به همين دليل وضع زندگانى آنها خوب بود.

در اينكه آنها در كجا زندگى مى‌كردند و نام پيامبرشان چه بود، اختلاف زيادى در ميان مفسّران است؛ بعضى آنها را از بقاياى عاد و ثمود مى‌دانند و بعضى مى‌گويند آنها در يمامه مى‌زيستند و پيامبرى به نام حنظله داشتند. بعضى پيامبر آنها را شعيب عليه السّلام مى‌دانند.

[1]. به دائرة المعارف فريد وجدى، لغتنامه دهخدا و تفاسير ذيل آيه‌ «قالُوا يا مُوسى‌ إِنَّ فِيها قَوْماً جَبَّارِينَ» سوره مائده، آيه 22 مراجعه شود.