ظرافت و دقت انجام شود؛ نه آبروى مسلمانى بريزد و نه در دل ناراحت شود و غمگين گردد.

جمله‌ «و إن حكموا أسرفوا» اشاره به اين است كه منافقان هرگاه به مقامى برسند نه تنها حق آن مقام را ادا نمى‌كنند، بلكه راه اسراف، پيش مى‌گيرند؛ هم خدا را ناراضى مى‌كنند و هم مردم را و سعى دارند كيسه‌ها براى منافع نامشروع خود بدوزند. قرآن مجيد درباره بعضى از منافقان مى‌گويد: « «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ» هنگامى كه به مقامى مى‌رسد در راه فساد در زمين گام برمى‌دارد و سعى دارد زراعتها و چهارپايان را نابود كند (با اينكه مى‌داند) خدا فساد را دوست ندارد». [1]

اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از «إن حكموا» اين باشد كه اگر آنها را در كارى به داورى بطلبند هرگز داورى عادلانه‌اى نخواهند داشت و از مرز عدالت و دادگرى تجاوز خواهند كرد. و مانعى ندارد كه هردو تفسير در مفهوم جمله جمع باشد.

(1). بقره، آيه 205. البته تفسير بالا يكى از تفاسير آيه است.