قلوبكم» (با توجه به اينكه شعار لباس زيرين است) ممكن است به اين اشاره باشد كه دل خود را با تقوا نورانى كنيد و يا تقوا را شعار و علامت خويش قرار دهيد و يا دلهاى خود را با تقوا بيدار سازيد. (چنانچه «اشعروا» از ريشه شعور باشد).

جمله‌ «داووا بها الأسقام» دردهاى اجتماعى است كه به واسطه تقوا درمان مى‌شوند.

در نهمين تا دوازدهمين جمله‌ها مى‌فرمايد: «به وسيله تقوا بر مرگ خود پيشى گيريد. (و با آن آماده سفر آخرت شويد) از كسانى كه تقوا را بر باد دادند (و گرفتار انواع بدبختى‌ها شدند) عبرت بگيريد، مبادا مطيعان تقوا از بى‌تقوايى شما عبرت گيرند! (و زندگى شما عبرتى براى آنان گردد) به هوش باشيد! تقوا را حفظ كنيد و خويشتن را نيز در پرتو آن محافظت نماييد»؛ (و بادروا بها الحمام‌ [1]، و اعتبروا بمن أضاعها، و لا يعتبرنّ بكم من أطاعها. ألا فصونوها و تصوّنوا [2] بها).

قرآن مجيد نيز مى‌فرمايد: « «سابِقُوا إِلى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است». [3]

در جاى ديگر مى‌فرمايد: « «وَ لِباسُ التَّقْوى‌ ذلِكَ خَيْرٌ» لباس پرهيزكارى لباس خوبى است». [4] آرى لباس تقوا را بايد حفظ كرد و با لباس تقوا نيز بايد مصون و محفوظ بود.

جمله «و اعتبروا ...» اشاره به اين است كه نتيجه بى‌تقواييها در همين زندگى دنيا در

[1]. «حمام» (به كسر حاء) به معناى مرگ است.

[2]. «تصّونوا» از ريشه «صون» بر وزن «قوم» به معناى حفظ كردن گرفته شده و «تصوّن» يعنى خويشتن را حفظ نمودن.

[3]. حديد، آيه 21.

[4]. اعراف، آيه 26.