بخش اوّل‌

ألا بأبي و أمّي، هم من عدّة أسماؤهم في السّماء معروفة و في الأرض مجهولة. ألا فتوقّعوا ما يكون من إدبار أموركم، و انقطاع وصلكم، و استعمال صغاركم. ذاك حيث تكون ضربة السّيف على المؤمن أهون من الدّرهم من حلّه. ذاك حيث يكون المعطى أعظم أجرا من المعطي. ذاك حيث تسكرون من غير شراب، بل من النّعمة و النّعيم، و تحلفون من غير اضطرار، و تكذبون من غير إحراج. ذاك إذا عضّكم البلاء كما يعضّ القتب غارب البعير. ما أطول هذا العناء، و أبعد هذا الرّجاء!

ترجمه‌

هان! پدر و مادرم فدايشان باد! همان گروهى كه نامشان در آسمان معروف است و در زمين مجهول. بدانيد شما بايد منتظر عقب‌گرد در امور خويش و گسيختگى پيوندها و روى كار آمدن خردسالان و بى‌كفايتان باشيد و اين در زمانى است كه ضربه شمشير بر مؤمن آسان‌تر است از يافتن يك درهم حلال و نيز در زمانى است كه اجر و پاداش گيرنده از دهنده بيش‌تر است. اين امر هنگامى رخ مى‌دهد كه مست مى‌شويد بى‌آنكه شراب نوشيده باشيد، بلكه مست نعمت و فزونى امكانات هستيد، سوگند ياد مى‌كنيد بى‌آنكه مجبور باشيد، دروغ مى‌گوييد در حالى كه ناچار نيستيد و اين هنگامى خواهد بود كه بلاها شما را مى‌گزد و مجروح مى‌سازد آن‌گونه كه جهاز نامناسب شتر پشت او را مى‌آزارد (و مجروح مى‌كند، آه) اين رنج و سختى چه طولانى است و اميد رهايى چه دور!