پاهاى ما بر اثر بى‌توجهى از بين رود از اين بناهاى باشكوه هم مهم‌تر است. ساختمان پاها، مفصل زانوها، دستها و شاخكها، چشم فوق العاده كوچك و بينا، دستگاه شامه قوى كه از راههاى دور باخبر مى‌شود، دهان و روده‌ها و دستگاه هاضمه و سلسله اعصاب و از همه مهم‌تر آن مغز بسيار كوچك و فوق العاده هوشمند، هركدام به تنهايى از خالق عالم و قادرى كه آن را آفريده است حكايت مى‌كند.

اضافه بر اين، اين حشره كوچك تغذيه و نمو مى‌كند و توليد مثل دارد در حالى كه آن ساختمان مجلل، موجود بى‌جانى است نه تغذيه‌اى دارد و نه نمو و توليدمثلى.

حال اگر به سراغ ساختمان يك انسان و دستگاه‌هاى فوق العاده پيچيده و حساس قلب و مغز و اعصاب و دهها هزار كيلومتر رگها و مويرگهايى كه تمام ذرات بدن او را هر لحظه آبيارى و تغذيه مى‌كنند در نظر بگيريم ايمان ما به آن خالق عالم و قادر بيشتر مى‌شود.

افزون بر اينها مى‌دانيم در اين جهان صدها هزار نوع گياه و صدها هزار نوع حيوان و پرنده و حشرات و ... وجود دارد كه هريك داستان شگفت‌انگيزى مخصوص به خود دارند.

قرآن مجيد نام يكايك آنها را آيتى از آيات خدا نهاده و مى‌گويد: «سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ» [1]

(1). فصلت، آيه 53.