در واقع امام عليه السّلام در اين بخش از خطبه به سه موضوع مهم اشاره فرموده: نخست عاجز بودن انسان از درك كنه ذات خداوند؛ سپس آشكار بودن اصل وجود او در نهايت روشنى و سرانجام ابداع بى‌نظيرش در جهان آفرينش.